سید قطب و نمودهای رمانتیکی در شعر او

گرایش به مکتب رمانتیک در شعر سید قطب، ادیب مصری که پیش از این که یک مفسّر و اندیشمند اسلامی باشد، یک شاعر و نقاد بوده– غلبه داشته است. او توانسته است نظامی کامل و گسترده­ در شعر خود ترسیم نماید که در آن، تصویری کلی از مهم ترین نشانه­ها و ویژگی­های رمانتیک همراه با عرفان شرقی نمود پیدا کرده است. تأثیر شاعر از مدرسه­ی رمانتیکی عقاد و نیز نگاه عمیق و عاطفی او به هستی، موجب گرایش وی به مذهب رمانتیک بوده است که در سروده­هایش تبلور یافته است. شوق به وطن و خاطرات گذشته، احساس به غربت روحی عمیق، ذوب در طبیعت و هم­آوایی با آن، عشق و غزل، گردش در دنیای خیال، انقلاب بر علیه باورهای جامعه، ستایش آزادی، احساس درد و اندوه از بارزترین موضوعات رمانتیکی در شعر سید قطب است. در بیشتر این مضامین، غلبه­ی قوای روحانی در شاعر جلوه­گر است؛ به گونه­ای که وی خود را با هستی و ماورای آن پیوند داده است. این مقاله به شیوه­ی تحلیلی- توصیفی، جنبه­های رمانتیکی در شعر وی را بررسی می­نماید.